Jaki kabel ziemny do domu jednorodzinnego?

Kable ziemne znajdują szerokie zastosowanie w budownictwie mieszkaniowym. Wykorzystywane są przede wszystkim do zasilania domu, a także oświetlenia ogrodowego, urządzeń zewnętrznych czy słupków gniazdowych. Kable ziemne stosuje się również w instalacjach energetycznych, które prowadzone są na określonej głębokości pod powierzchnią ziemi. W takim przypadku dodatkowo nad i pod kablem umieszczana jest warstwa pasku, zabezpieczająca przed uszkodzeniami. Na długości wykopu powinna znaleźć się folia ostrzegawcza, informująca o obecności kabla w razie późniejszych prac ziemnych. Na koniec wykop przysypywany jest ziemią.

Jaki kabel ziemny do domu jednorodzinnego?

Kable ziemne mogą występować w kilku rodzajach, które różnią się przede wszystkim budową. W zależności od potrzeb, dobór kabla do domu rodzinnego może wymagać konsultacji u elektryka lub docelowego dostawcy energii. Kabel ziemny służy do przesyłu energii elektrycznej w różnych warunkach, dlatego może mieć budowę jednożyłową lub wielożyłową. W każdym przypadku przewód wyposażony jest w osłonę polwinitową, która rozkłada się dopiero po upływie kilkuset lat. W zależności od liczby żył w oplocie, promień gięcia kabli może wynieść od 10 do 20 stopni. Kable przeznaczone do instalacji ziemnych są bardzo odporne na działanie temperatur, w zakresie od -40 do nawet +70 stopni Celsjusza.

Kabel ziemny aluminiowy YAKY

Kable elektryczne ziemne YAKY są wykonane z aluminium, a ich budowa przystosowana została do pracy z niskim lub średnim napięciem. Te pierwsze znajdują zastosowanie przede wszystkim w centrach miast. Aluminium nie jest materiałem szczególnie wytrzymałym, dlatego poszczególne żyły kabla YAKY są od siebie oddzielone, pokryte odpowiednią izolacją i dodatkowo wyposażone w powłokę zewnętrzną. Kable ziemne średniego napięcia mają zwykle budowę jednożyłową, a ich przekrój może być bardzo zróżnicowany - od 70 do nawet 1000 mm. Ich parametry dobiera się w zależności od tego, jaka będzie lokalizacja. W najtrudniejszych warunkach wykorzystuje się specjalnie zagęszczone odmiany aluminium.

Kabel ziemny miedziany YKY

Kable ziemne YKY wykonane są z miedzi, a tym samym cechują się większą trwałością od aluminiowych. Materiał ten wykazuje lepszą odporność na dynamiczne warunki atmosferyczne oraz nie ulega odkształceniom, ponieważ jest bardzo elastyczny. Do cech wyróżniających tego rodzaju kabel ziemny należy wysoka przewodność elektryczna, pozwalająca na zastosowanie przewodu w instalacjach o zróżnicowanym napięciu. Z reguły kable miedziane YKY wytwarzane są z podwójnej izolacji, przeważnie wykonanej z PVC. Budowa o takim przekroju zapewnia zabezpieczenie przed niskimi temperaturami, a także wilgocią. Kable miedziane mają przy tym niską awaryjność.

Kable ziemne o żyłach wielodrutowych i bezhalogenowe

Kable ziemne o żyłach wielodrutowych także wykonane są z miedzi, ale dysponują one niejednolitą budową żył. Do ich cech charakterystycznych należy podwójna izolacja, zapewniająca możliwość zastosowania w eneregetycznych instalacjach miejskich. W miejscach o podwyższonym ryzyku wystąpienia pożaru wykorzystuje się natomiast kable ziemne bezhalogenowe, które zapewniają dużą swobodę montażu - instalację można wykonać natynkowo i podtynkowo, a także w ścianach betonowych i murowanych oraz w posadzce. Kable te montować da się również bezpośrednio na zewnątrz budynku. Najczęściej posiadają izolację z polietylenu usieciowanego i występują w przekroju od 2 do 5 żył, a także mogą pracować w sieci niskiego napięcia.

Jaki kabel ziemny do zasilania domu?

Kable ziemne zawsze powinny być montowane i eksploatowane w domu zgodnie z zasadami bezpieczeństwa. Proces ten wymaga wydrążenia otworu w ziemi, który należy odpowiednio ubić, podsypać warstwą piasku i ponownie ubić. W ten sposób zyskać można lepsze osadzenie gruntu, co zabezpiecza przed niepożądaną relokacją okablowania. Wszystkie przyłącza zewnętrznej budowy muszą być wykonane z trwałych materiałów, celem ochrony systemu przed awariami oraz szkodliwym oddziaływaniem czynników środowiskowych. Kabel ziemny narażony jest na uszkodzenia zwłaszcza w niskich temperaturach, dlatego należy go powadzić poniżej poziomu głębokości zamarzania gruntu. Parametr ten zależy od regionu, z czego w Polsce wyróżnić można cztery strefy zamarzania - pierwszą (głębokość 0,8 m), drugą (1,0 m), trzecią (1,2 m) i czwartą (1,4 m). Instalacja poniżej danych głębokości daje pewność odporności na ewentualne zamarznięcie. Po wcześniejszym podwieszeniu na linkach nośnych, kabel ziemny zastosować można również w instalacji napowietrznej. W takim przypadku izolacja powinna być odporna na promienie UV, wodę oraz inne czynniki atmosferyczne. Kable ziemne układane na powietrzu bez linek nośnych są bardziej narażone na uszkodzenia, z uwagi na nadmierne rozciągnięcie. Na podjazdach, chodnikach, drogach, przejazdach oraz innych obszarach narażonych na siły zgniatające należy układać kable w rurach osłonowych i zachować odpowiednią odległość.

Jak połączyć kabel ziemny?

Połączenie wykonywane docelowo pod ziemią jest jednym z najczęściej spotykanych połączeń kabli. Z uwagi na wysoką wilgotność, taka lokalizacja wymaga zwrócenia szczególnej uwagi na izolację przewodów. Kable ziemne mszą być dobrze zabezpieczone, ponieważ ich ewentualna naprawa jest bardzo pracochłonna. Do łączenia w takich warunkach elektryk najczęściej wykorzystuje specjalną mufę, która posiada kształt rozkładanego portfela ze specjalnym, niezastygającym żelem w środku. Końcówki kabli powinny być połączone kostką lub złączką elektryczną, a następnie wciśnięte w jedną z połówek mufy. Drugą połówkę należy zamknąć, pamiętając o zatrzaśnięciu zatrzasków w sposób zapewniający wypełnienie całego wnętrza przez żel. Elektryk powinien zabezpieczyć połączenie przed ewentualnym otworzeniem się mufy, którą można rozebrać i w razie potrzeb użytkować wielokrotnie do różnego rodzaju kabli. Innym rozwiązaniem jest zastosowanie mufy łączącej kable przy pomocy żywicy. W tym przypadku obudowa również posiada dwie części, które elektryk zakłada na kable połączone uprzednio kostką. Końcówki wychodzące z mufy powinny być zabezpieczone oraz oklejone taśmą izolacyjną. Część górną mufy należy zalać żywicą, która zwykle dołączona jest do zestawu. Czas jej schnięcia wynosi około 1 godziny, ale dla zapewnienia trwałości łączenia warto zakopać przewód dopiero na drugi dzień.

Skrzynki hermetyczne do ziemi

Do łączenia kabli w ziemi wykorzystać można również specjalne skrzynki hermetyczne, które działają w sposób podobny do mufy. W takim przypadku należy połączyć kable przez kostkę lub bezpośrednio w skrzynce, a następnie zalać odpowiednim środkiem uszczelniającym - żelem lub żywicą. Kable z puszką zakopać można na drugi dzień. Jeżeli są one już połączone w ziemi, warto je dodatkowo zabezpieczyć. Najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie peszela, czyli rury o średnicy wystarczającej na pomieszczenie kilku przewodów. Kluczową kwestią przy wyborze tego elementu jest materiał, który powinien być odporny na niskie temperatury oraz wytrzymały. W tym celu bardzo dobrze sprawdzi się polietylen, cechujący się dużą elastycznością. Peszel zabezpiecza przewody nie tylko przed wodą, ale również uderzeniami udarowymi. Jego grubość powinna wynosić mniej więcej 2-3 milimetry, co wystarczy na wiele lat eksploatacji.